Achmed, heb jij wel eens te maken met verandering in je werk?

Onrust in de tent!

Ik had al iets in de krant gelezen. Veel mensen zijn onzeker over hun toekomst en zijn voorzichtig met het doen van grote uitgaven die niet echt nodig zijn. Mensen bezuinigen op de aanschaf van keukens, meubelen, lampen en andere goederen die niet echt meteen aan vervanging toe zijn.

Als de wasmachine kapot is, dan moet er, zeker als je kinderen hebt, meteen een nieuwe komen. Maar een bankstel of een tafel die niet meer echt hip, maar toch nog netjes is, wordt in deze tijd niet zomaar vervangen.

Het hoofdkantoor kwam met een brief waarin een aantal maatregelen stond aangekondigd. Bezuinigen op vast personeel, waar mogelijk. Uitzendcontracten worden stopgezet. Zoeken naar optimaal rendement van onze inzet. Per vestiging wordt bekeken hoe dit wordt ingevoerd.

Ik kreeg een telefoontje van de chef, en moest vorige week bij hem op kantoor komen. Ik maakte nog een grapje ”zo, nu hebben we toch nog ons officiële gesprek”. Hij lachte wat, maar zei dat het niet de tijd was om grapjes te maken.

Hij kwam meteen ter zake met een concreet plan voor de afdeling Magazijn en Transport. Minder handel in meubelen betekent minder transport!

We gaan extra secuur routes plannen. We moeten één arbeidsplaats inleveren. Op weg naar de klant zijn we volgeladen, op de weg terug vervoeren we lucht. Dat moet anders, we gaan retourvrachten rijden.

Er is een contract gesloten met een regionaal kringloop bedrijf. Op meerdere plaatsen in ons gebied wordt door hen kleding ingezameld, dit halen we op en leveren het af bij de textielcentrale, op drie kilometer afstand van onze vestiging. En ik kreeg een week om dit concreet uit te werken. Succes ermee!

Ik dacht meteen; “wie moet er weg?”. We werken al jaren samen, Piet is de oudste, Karel is er als laatste bij gekomen, Bert heeft geen groot rijbewijs. Ik sprak er ‘s avonds met mijn vrouw over. Zij raadde me aan om het met de jongens te bespreken. 

Die middag zijn we om vijf uur met mijn ploeg gaan zitten en ik heb de boodschap van de chef in het midden gelegd. Ik heb ze eerst maar even laten uitrazen en heb er wat nieuwe krachttermen bijgeleerd. Daarna zijn we naar oplossingen gaan zoeken.

Met een man minder werken vonden we prima! Dat doen we tenslotte al drie jaar. We hebben volgens de winkelformule recht op acht man en we zijn al jaren met zeven, dus we lopen voorop!

We gaan onze ritten nog strakker plannen. Door efficiënter te werken kan er één van ons twee ochtenden bijspringen op de afdeling etalage. 

De meeste moeite hadden de mannen met de kringloop. Ze zijn er onbekend mee en onbekend maakt onbemind. Maar ja, als het moet, dan moet het.

We hebben tot acht uur ‘s avonds met elkaar gepraat. Normaal duurt onze werkbespreking hoogstens 20 minuten. De besproken punten hadden we op papier gezet. De volgende dag ben ik er mee naar de chef gegaan. We krijgen een half jaar om op deze manier te werken, dan maken we de balans op. 

We werken nu tien dagen op deze manier. Het gaat goed!

Alleen Arie en Gerrit maken regelmatig overuren. Het blijkt dat er bij de textielcentrale heel aardige dames werken en dat de koffie er prima is!


Bij alle trainingen kun je de vervolgverhalen vinden van Jan Piet, Joris, Cornelia en Achmed.

Wil je updates van Leiderschapsplein.nl ontvangen? Klik dan op de Facebooklikebutton onder aan deze pagina. Als welkomstgeschenk mailen we je het complete E-book 'Praktijkverhalen'.